Weer een week voorbij waarin heel veel is gebeurd. De belangrijkste dingen zal ik hier opschrijven, maar niet alles anders wordt de blog veel te langen dan heb ik ook niks meer te vertellen als ik thuis ben;)

Deze week zijn we echt begonnen met onze opdracht. We hebben nu eindelijk duidelijk wat we gaan doen:
Doordat Lesotho een werkloosheidscijfer heeft van 45% zijn er ook heeel veel kinderen die worden achtergelaten, verwaarloosd en ondervoed zijn. Maar ook veel families leven in diepe armoede en de kinderen hebben daar ook van te lijden. Deze kinderen worden OVC's genoemd. Om het aantal van deze OVC's te beperken wil Beautiful Gate een Skill trainingscenter beginnen voor de caregivers en de kinderen die oud genoeg zijn zodat ze in hun eigen levensbehoefte kunnen voorzien. Wij gaan nu aan de slag met alles wat met dit skill center te maken heeft. Daarbij worden we bijgestaan door Malesedi de social worker, en door Kebi de manager van het skill trainingscenter. Afgelopen week hebben we veel vooronderzoek en literatuur studie gedaan en komende week zullen we de community van Ha Tsetsane in gaan om te kijken welke families in aanmerking komen, hiervoor zullen we ook enquetes afnemen. Ik heb echt ontzettend veel zin om de community in te gaan. Echt bij de mensen binnen kijken en zien hoe ze leven. Het zal wel even schrikken zijn hoe de mensen met een heel gezin in een kleine ruimte leven.

Toen we naar één van de fabrieken gingen om geïnformeerd te worden over export en import procedures hebben we eerst een halfuur voor het hek staan wachten omdat de wacht ons niet verder wilde later. Na een halfuur mocht het toch en konden we bij de receptie wachten... waar we overigens uitzicht hadden op de fabriek waar textiel ingepakt werd. Wat een schrijnend gezicht was dat: vrouwen in armoedige kledij pakten als razenden kleding in plastik. De hele fabriekshal stond bomvol met die tafels en het zag er echt niet tof uit. Dusss nu weten we waardoor de chinezen (die de eigenaren zijn van ALLE textiel fabrieken hier, en dat zijn er nogal wat) zo goedkoop kleding produceren en ze uit een derde wereld land zonder belastingheffing in de EU kunnen importeren om zo de hoge importheffingen die de EU op China gezet heeft te ontwijken... Bizar!
Nadat we eindelijk een gesprek hadden met een bijzonder onvriendelijke vrouw kregen we na lang praten (en de blunder een door haar genoemde naam te vergeten waardoor we bijna eruit gezet werden) een telefoon nummer die we konden bellen... en wel op maandag een week later. Dusss bijzonder vruchtbaar bezoekje, ahum.
Buiten heb ik trouwens de gelijkenis van de dagloners in levenden lijve gezien: een groep van minstens 15 vrouwen staat met (en zonder) paraplu's tegen de zon, de hele dag samengedrukt voor de poort om te proberen werk te bemachtigen. En dat de hele dag in de brandende zon, meestal zonder resultaat.

Woensdag gingen we uit eten met een hele groep meiden(uit nl, UK, Aus) en een ouder stel uit australie die hier op BG vrijwilligers zijn. Wij werden hier eerst opgehaald met zn 4en. Ze zijn hier niet alleen goed in taxi's volproppen, maar auto's volproppen kunnen ze ook! Omdat er nog heel wat meiden erbij kwamen later, gingen wij in de achterbak zitten. Nou we zijn helemaal door elkaar geschut, slapende benen en handen, hoofdpijn als je met je hoofd het dak raakt en met die hitte lekker knus op elkaar;) Onze eerste stop was bij het huis waar de rest verbleven die werken bij MIS(een ander weeshuis). Toen kwam er nog 1 meid bij in de achterbak, waardoor ik helemaal opgevouwen zat, 4 op de achterbank en 2 voorin. Nou toen weer naar de stad, weer de hobbelige, onverharde wegen, die lekker stoffig waren over. Uiteindelijk kwamen we terecht bij een soort snackbar/kip-restaurant. Lekker gegeten, ook al heb ik geen kip gezien.. En op de terug weg hetzelfde liedje:)

Ohh er komt net een bakje ijs binnenlopen! Heerlijk! Het is hier al de hele week zo warm! Ik wens elke dag wel een lekkere zomerse plensbui, alleen die komt maar niet. Het dondert hier wel regelmatig, maar er komt niet meer uit de lucht dan een paar druppels. Je gaat ineens het regenachtige Nederlandse weer waarderen.. nou ja regen met mate dan he;)

Gisteren zijn we(Wieke, Sytske en Lina) met de 3 verschillende taxi's, de grens over, naar Ladybrand(ZA) gegaan. Bij de grens hadden we afgesproken met Angela. Ook een Nederlandse die aupair is bij een gezin in Maseru. In de taxi's natuurlijk lekker volgepropt, vastgeplakt, met de volumeknop op maximaal met celine dion en DJ Africa op. Bij de border kwamen we uit op een marktplaatsje met allemaal brakke souvenir kraampjes. Daar probeerde een dronken man onze paspoorten afhandig te maken, maar we liepen maar gauw door. Na 4 stempels rijker te zijn waren we in SA en stapten we in de taxi naar Ladybrand. De tocht vanaf de grens was adembenemend mooi! En ook heel anders dan Lesotho! SA heeft wat lagere heuvels en tis heel glooiend met al de akkers en dan weer wat rotsen tussendoor. Ladybrand was niet heel bijzonder maar bij een slager zagen we een affiche van een Boeremark die ons wel leuk leek. Binnen vroegen we of er ook een taxi daar heen ging, maar de eigenaar vertelde dat die niet gingen. Toen ik hem vervolgens verteld dat we geen auto hadden keek hij bedenkelijk naar ons vijf blonde schattige Hollandse dames en hij besloot dat hij wat moeite voor ons ging doen om een lift te regelen. Na wat heen en weer bellen had hij zijn zoon gevraagd ons erheen te brengen!!! Hoe bizar! Dus wij met zijn 6en in een kleine auto gepropt en daar gingen we naar de Boeremark! Daaraangekomen op een giga landgoed met palmbomen, bloempercelen, brede lanen en een prachtig huis waren er ook wat kraampjes en natuurlijk veel eten. Daar genoten van een typisch broodje Boerewors en de gezelligheid van de mensen. Ze verkochten er ook overheerlijke fudge, maar toen ik vroeg wat er in zat, zat er ook chocolade in:( Had ik eindelijk fudge gevonden, kan ik het nog niet hebben! Balen! Gelukkig kan opsturen altijd:p

Het was erg afgelegen dus ik was al bang dat we niet meer terug zouden komen, maar de aardig Hendry(the driver) ging gewoon met ons mee! Had ie ook weer wat te doen op zn vrije zaterdag;)
Toen we terug gingen bracht hij ons nog langs het zwembad, maja helaas hadden we geen bikini's bij ons. Maar het was daar wel echt heel mooi, het heette Little Rock en twas een soort camping met veel hiking trails. We zijn wel van plan daar eens terug te komen! Weer terug in Ladybrand wilde hij nix van betalen weten, hoe we ook praatten. Toen maar afscheid genomen en nog even wat te drinken gaan halen bij Winky's. En toen weer de reis terug naar Maseru. Maar dat was me het zaterdagje wel! Ik heb er wel van genoten, het ontmoeten van zoveel verschillende mensen is echt een ervaring.

Vandaag werden we om 9.30 opgehaald door het hoofd van de maintenance: ntate Edward. Samen met zn zoontje gingen we met de taxi een stukje richting centrum. Onderweg vlakbij de factories( op google maps kan je ze heel goed zien door de felblauwe daken) gingen we eruit en liepen we een kwartier naar beneden, door de wijk naar zijn huis. Daar ontmoeten we zijn verdere familie en kregen we een rondleiding door het huis. Na een gebed gingen we met de hele familie op weg naar de kerk. Edward had gezegd dat het niet lang lopen was, maar in de brandende zon, met een lange rok en slippers aan op onverharde wegen met stenen, rotsen etc leek het toch wel wat langer dan verwacht. Ergens midden in een wijk achter een paar huizen zat een groot nieuw grijs gebouw verstopt, dat meer leek op een bouwput. Het was de kerk die nog lang niet af was, maar de muren waren af en er zaten deuren is, dus waarom zou je het dan niet gebruiken;) Het begon om 11u en we stonden 3 lange uren later buiten. Mijn langste kerkdienst ooit denk ik;) Het was een lokale kerk dus alles was ook in het sesoetho. Er was wel vertaling, maar niet elke spreker kon daar even goed mee omgaan. Het was een sta-zit spel. Eerst een liedje, dan zei weer iemand iets, dan weer een liedje, dan weer een testimony of 2, dan weer een liedje, dan weer een oproep tot getuigen, dan weer een lied, dan welkom heten van de visitors, dan weer een lied. Nou en dat zo 3 uur lang. De mannen zaten aan de linker kant, de vrouwen in het midden en rechts de kids. Maar bij de preek mochten de stellen wel bij elkaar zitten:) Het zingen van de vrouwen was echt prachtig! Niks geen microfoon, nergens voor nodig. Ze hebben allemaal een dijk van een stem! Veel dansen, klappen, zingen. We hadden zoals altijd weer veel bekijks. 3 uur lang wordt je door menigeen aangestaard. Vooral de kids, alsof ze nog nooit een blanke hadden gezien. Om 4u liepen we naar huis met rammelende magen. Na de lunch was het te laat om naar het zwembad te gaan, dus hebben we hier maar eerst flessen voetbal gedaan, wat uitliep op een watergevecht. Toen we daarna nog niet genoeg afgekoeld waren, zagen we 1 van de maintenance guys lopen met een tuinslang. Dus we hebben hem even gevraagd of we de slang even mochten lenen. Dat mocht:D Heerlijk koud water, binnen een paar seconden was iedereen doorweekt! Heerlijk even afkoelen. Helaas niet voor lang, want na een kwartier was je aardig opgedroogd en heb je het even warm als voor het watergevecht:S

Nou tot zo ver een samenvatting van deze week:) Ik ben benieuwd naar volgende week! Jullie ook?:p